Door je haren
door je haren
jij wilde
als kind
altijd de wind
door je haren voelen
krullen dansend
langs je voorhoofd
in opperste verwarring
met de ogen dicht
dan in de
stilte eerst met
je vingers voelen
of alles er nog is
met licht zo
kammen dat
kleuren weer in
zon kunnen vlammen
dan pas kijken
en spiegelen in
de winkelruit hoe
zie ik er nu weer uit
als de laatste
krullen zijn geschikt
gaan wij naar de hoek waar
wind onze opschik verschrikt
wil melker
08//08/2019
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, augustus 08, 2019 22:50 |
| Een heel fijn en aansprekend gedicht Wil. Het kind zijn en de beleving van en iets van onschuld speelt erin door. Net als het waaien van de wind door haren. Mooi. Liefs | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, augustus 08, 2019 16:23 |
| haren in de wind, heerlijk! | |
| teun hoek: | Donderdag, augustus 08, 2019 11:29 |
| heerlijk uitwaaien th | |
| Aquarel: | Donderdag, augustus 08, 2019 08:24 |
| Met mijn haren wapperend in de wind, voel ik me zoals een kind. Bijna alsof ik kan zweven, blaast de wind mij vol met leven. Dit kwam zo in mij op, na het lezen van jouw mooie gedicht. Fijne dag, Wil. Liefs, Aquarel |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, augustus 08, 2019 08:13 |
| De wind en de zon laten de krullen weer dansen Wil, en de natuur gaat haar eigen gang. Zonnige groet met een glimlach. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2019 | ||
| Thema's: | ||