en liefde ruimt steeds meer het veld
de hemel hangt heel scheef in zijn scharnieren
zijn glimlach droef, proef ik nu reeds ons bloed
en ook de dichter praat heel luid en ongezond
zijn woorden kunnen leegte niet verbloemen
de tijd loopt af in steeds dezelfde rondjes
enkel de naakte cijfers serveren wijzers nog
al jagen zich de mensen op in 't enerveren
uiteindelijk slaat voor iedereen de laatste stond
't klimaat van onze aarde wordt steeds heter
en desondanks lijkt het alsof het kouder wordt
steeds vuiler worden oorlogen, geweld
het mededogen smaakt nu alsmaar bitter
en liefde ruimt steeds meer het veld
sunset 08-08-2019
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, augustus 09, 2019 08:50 |
| Aquarel, Ook ik geloof dat liefde is, en eeuwig. Alleen, veel, te veel mensen zijn liefde verloren. Dank je voor je lezen en reageren en geniet verder van een heel liefdevolle vrijdag. Warme genegen groet, |
|
| Aquarel: | Vrijdag, augustus 09, 2019 08:41 |
| Ik kijk niet vaak naar het nieuws, juist omdat mij dan dit gevoel bekruipt dat er zo weinig liefde is in de wereld. Maar ik vermoed dat bij de meeste mensen, de burgers, de liefde nog altijd heel belangrijk is. Juist tegenover de gruwelijkheden en de verharding, is de liefde van groot belang. Ik geloof dat nog veel mensen dat beseffen, maar zij komen meestal niet in het nieuws. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2019 | ||
| Thema's: | ||