Moeilijk.
Je ogen raken mijn ziel,
je onzekere glimlach laat me smelten.
En toch is daar de verharde laag..
de intens diepe pijn die je ook gaf.
We praten, zijn open maar toch ook niet.
Beiden houden we ons sterk,
doen alsof we dit aankunnen.
Dit, met gevoelens een vriendschap.
Ik pratend over mijn nieuwe vlam,
jij pratend over jou date avonturen..
Elke vezel in mijn lichaam schreeuwt..
ik wil het niet horen.
Ik zeg je dat het me raakt..
zacht uitgedrukt; ik kan wel schreeuwen, huilen.
De pijn is zo tastbaar..
hoe je daarna praat over de breuk met haar..
diegene die tussen ons heeft ingestaan..
Alsof mijn emmer water zich blijft vullen..
pijn als brandend als olie op het vuur.
Je maakt me zo in de war,
ik mis je, ik walg van je.
Ondragelijk als ik aan jou met haar denk..
ik wil je verdriet niet horen over haar.
Ik voel teveel en ik wil niet meer voelen,
onze liefde is onmogelijk geworden.
Vertrouwen voorgoed geschaadt,
sociale netwerk zwaar tegen.
En het belangrijkste eigenlijk nog,
ik kan het niet meer aan.
De eeuwige onzekerheid, verlating..
de verdriet en de pijn.
Rust en stabiliteit is wat ik wil..
Dat kan niet meer met jou.
Niet in de vorm van het hart,
kan het wel in de vorm van een handdruk?
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, augustus 10, 2019 09:17 |
| vriendschap is vaak erg moeilijk als er aan de andere meer gevoelens zijn of dat je zien bv je ex met een nieuwe vlam ziet dat doet pijn en raar het is dat niet zo gemakkelijk om er mee om te gaan | |
| Clarice: | Vrijdag, augustus 09, 2019 23:25 |
| Je hoeft hem ook niet terug te nemen, Animola. Maar waar er meer gevoelens zijn dan vriendschap, is louter vriendschap vaak erg moeilijk. Neem tijd om jezelf te peilen, gts Clarice | |
| teun hoek: | Vrijdag, augustus 09, 2019 10:46 |
| een moeilijk pad om te gaan th |
|
| Aquarel: | Vrijdag, augustus 09, 2019 10:09 |
| Dat is inderdaad erg moeilijk. Zelf heb ik nog altijd een goed contact, een vriendschap met mijn ex man. Dat was vooral in het begin best moeilijk, maar inmiddels ben ik zo blij dat wij elkaar niet helemaal hebben losgelaten. Ik wil hem echt niet meer terug als partner, maar hij heeft nou eenmaal een plek in mijn hart. Wij hebben inmiddels allebei een nieuwe partner, en zijn zover dat we dat elkaar van harte gunnen. Maar die weg is niet voor iedereen de juiste weg. Het is heel persoonlijk, of je de handdruk wel of niet behoudt. Sterkte, liefs, Aquarel | |
Over dit gedicht
| Auteur: Animola_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2019 | ||
| Thema's: | ||