De kracht van samen,
verbinding komt tot stand
Delen van de leegte,
een helpende hand
Vertrouwen wordt gegeven,
verdriet wordt gedeeld
De wond van de leegte
wordt langzaam geheeld
Het helen geeft vreugde
Een lach met een traan
Waarom moet het leven
zonder jou verdergaan?
Je was voor mij alles!
Het afscheid doet pijn
Kon het maar gewoon,
weer als vroeger zijn
Dan zouden we samen,
dansend door de regen,
genietend van het leven
door de dagen bewegen
Onze wegen die scheidden,
ontwakend uit dromen
Eenzaamheid niet te vermijden
Hoe ooit van je los te komen?
Ieder vervolgt zijn eigen weg,
gevoel niet te beschrijven
De leegte neemt weer plek in
Waarom moet ik achterblijven?
Vergeven oké, vergeten nooit
Het vertrouwen geschonden
Daarna, heel langzaam
de wond weer verbonden
De diepe kervingen op de Ziel
zijn reeds weer geheeld
De intense pijn die me overviel,
over mijn wangen gestreeld
Mezelf getroost met Liefde,
de tranen mochten komen
Blijvende herinneringen
terugkomend in nachtelijk dromen
Acceptatie van het leven
dat niet iedereen blijvend is
Ik weet dat ik door moet
met dit aanhoudende gemis
Het gevoel vol met schommelingen,
het zal vervagen met de tijd
De kans opnieuw te verliezen
is helaas de werkelijkheid
Troostende woorden en daden
geven ruimte aan verdriet
Ondanks de pijn en de tranen,
weet wel, ik vergeet je niet!