zwijgzaam
zwijgzaam
dichter zijn zonder iets te zeggen
het ligt hem wel om zwijgzaam de dag
door te komen en onderwijl de duizend
woorden zonder letters onuitgesproken
dan de drang om te dichten
een vers zonder lied
als een dag zonder zon
een nacht zonder maan
hoewel de sterren stralen
de dood hem nog niet komt halen
ligt hij al dromend bij nacht
soms zou hij er willen blijven
maar de haan kraait onverstoorbaar
om weer een zwijgzame dag te beginnen
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 21, 2019 07:16 |
| Op die zwijgzame dag dan te beginnen met een prachtig gedicht te lezen met woorden die veelzeggend zijn. Heb het graag gelezen en wens je een mooie dag. Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, augustus 20, 2019 22:29 |
| goed verwoord | |
| september: | Dinsdag, augustus 20, 2019 22:28 |
| Dit is een prachtig gedicht. Het is erg mooi geschreven en beeldend in schetsen van zwijgzaam en dromend te dichten, onuitgesproken. Tenminste dat lees ik erin. Het kan wellicht ook anders begrepen worden. Als gedicht drukt het een stempel en draagt bij, blijft ook bij na het lezen. | |
| Hans Winter: | Dinsdag, augustus 20, 2019 18:35 |
| het stil verdichten is in het heden daags toetergeroep helaas nog broodnodig. luisteren brengt soms en toch alsnog thuis. hans |
|
| teun hoek: | Dinsdag, augustus 20, 2019 13:43 |
| boeiend th | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2019 | ||
| Thema's: | ||