woordpsychose
woordpsychose
het is nog nacht in zijn woorden
duister en dromerig als altijd
dwarrelen ze van hot naar her
hopend op een morgengloren
met het verleidelijk zonnelicht
dat priemt in woordgetallen
te komen tot een gedicht
geïnspireerd uit het gesticht
van verwarde woordbegrippen
in een taal die niemand kent
dan de in psychose levend
hoofdpersoon die niet weet
wie hij is en dus moet raden
hoe hij de dag door zal komen
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, augustus 22, 2019 18:41 |
| Ook weer een heel sterk gevoelsmatig gedicht om bij stil te staan. Het lezen bereikt een innerlijke stilte. Ik vind het mooi. | |
| teun hoek: | Woensdag, augustus 21, 2019 12:04 |
| een moeilijke periode th sterkte |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 21, 2019 10:11 |
| Zo heftig en herkenbaar uit het verpleeghuis zijn jouw woorden hier duidelijk door jou onder woorden gebracht. Ik wens jou een mooie dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2019 | ||
| Thema's: | ||