ZNDRKLNKRS#2
In de stilte die wij samen dragen
Kijken we af en toe weg van de waarheid
Die blinkend in de arena ligt te lonken
Het is aards, het is verdoemd
Het is echt, en echt waar
Dit ongehoord lied
Meezingen mag
Maar alleen als je de tekst kent
Aldus in stilte verblijven wij alleen
In deze cirkel, waarin de rest wild dansend
om karakters heen, vergeet te kijken
naar wat wij alleen zien
en laat ons maar kijken
en zwijgen
en zien
Reacties op dit gedicht
| enJOYcelife: | Maandag, augustus 26, 2019 23:01 |
| Wat prachtig geschreven! Ik kan het me helemaal invoelen, voor me zien. | |
| september: | Zondag, augustus 25, 2019 19:38 |
| Dit is werkelijk prachtig. Ik lees en herlees. Zo mooi. En waarachtig. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2019 | ||
| Thema's: | ||