Het flamboyante
het flamboyante
soms zag ik
je hand wat vaags
wegwuiven in een
bijna achteloos gebaar
waar je ook ging
nooit hing er
iets van schaduw
rond je verschijnen
ogen en lach
waren alles in contact
dat hart en ziel
volledig presenteerden
de donkere kant
van de balans was
nauwelijks zichtbaar
in transparante openheid
pas de stilte van
ontspanning verkleurde het
flamboyante van je geest
alles was even teveel geweest
wil melker
26/08/2019
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Maandag, augustus 26, 2019 12:03 |
| Eentje met een pittig temperament begrijp ik Wil, toch kleurrijk gebracht. Zonnige groeten. Anneke |
|
| teun hoek: | Maandag, augustus 26, 2019 11:41 |
| zo kan het mooie grijs verkleuren . th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2019 | ||
| Thema's: | ||