Gods wijngaard.
Gods wijngaard.
Pachters zijn wij
Voelen ons eigenaren
Wie is die God , die deze aarde schiep
Die zelfs Zijn Zoon
Zond om te duiden
Waarin Hij ons tot orde riep.
Wij oogsten vruchten
Die Hij doet groeien
Slaan ons op de borst voor kundigheid
Hij schonk het zaad
Dat in Zijn aarde
Ons liet genieten van profijt.
Hij is nu tijd
Dat wij aanvaarden
Dat Hij de schepper is van het al
Hem komt de dank
Toe en de ere
Dat lijkt soms verre het geval.
Toch sluimert geloof
In deze wereld
Toont deze vrucht ’t beloofde land
Via verspieders
Die het toonde
’t verbond dat eeuwig is geland.
th
Pachters zijn wij
Voelen ons eigenaren
Wie is die God , die deze aarde schiep
Die zelfs Zijn Zoon
Zond om te duiden
Waarin Hij ons tot orde riep.
Wij oogsten vruchten
Die Hij doet groeien
Slaan ons op de borst voor kundigheid
Hij schonk het zaad
Dat in Zijn aarde
Ons liet genieten van profijt.
Hij is nu tijd
Dat wij aanvaarden
Dat Hij de schepper is van het al
Hem komt de dank
Toe en de ere
Dat lijkt soms verre het geval.
Toch sluimert geloof
In deze wereld
Toont deze vrucht ’t beloofde land
Via verspieders
Die het toonde
’t verbond dat eeuwig is geland.
th
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, augustus 29, 2019 12:29 |
| Als aanvulling Teun, dit gedicht is ook een zaadje wat bloeit en verder kan bloeien. Alfa en Omega. Vriendelijke groet. |
|
| Hans Winter: | Donderdag, augustus 29, 2019 02:04 |
| ‘t ooit beloofde land is in handen gekregen om geschenk gebleven ons in verbond op de hoogte gekomen verder gewenkt te weten. de aarde ons tot bezit, het wordt ons onwaardig tot schrik. hans |
|
| Clarice: | Woensdag, augustus 28, 2019 22:46 |
| Ik vind het nogal dwingend van strekking, we kunnen ook dankbaar zijn voor dit alles zonder dat dit moet toegeschreven worden aan een God of Allah of... gewoon eerbied hebben voor wat ons gegeven is en er ter goeder trouw mee omgaan. Gts, Clarice | |
| september: | Woensdag, augustus 28, 2019 20:05 |
| Ik vind het een mooi gedicht Teun. Al heeft misschien niet een ieder hetzelfde geloof ligt dat zaadje ( van de geest of ziel of het hart) in de mens om tot het goede of in het goede te ontkiemen. Uitreikend naar wat er boven of om ons heen is. En als je naar het ontzagwekkende van de natuur ( of schepping) kijkt, hoe oneindig ingenieus en wonderlijke dingen kunnen gebeuren en alle mensen en dieren schepselen bevangt vaak in verwondering en bewondering naar de bron en oorsprong van alles. Ik hoop dat heel veel mensen dit zaadje zien en voelen en die vonk weten te bewaren en uit te dragen. Op de wijze die bij hen past en naar de waarde die het heeft. | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 28, 2019 19:58 |
| Wij oogsten Zijn vruchten als genade en barmhartigheid Teun, hoop er profijt van te krijgen. Ik kom net thuis en lees jouw gedicht. Wens je een mooie avond. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, augustus 28, 2019 19:00 |
| graag wat commentaar th | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2019 | ||
| Thema's: | ||