Het gevoel van vrijheid.
Zo vrij als een vogel.
Je vleugels uitslaan zoveel je kan.
Je door de wind mee laten zweven.
Even gewoon alles vergeten.
Wat zou dat een ervaring zijn.
De hoogte zelf bepalen.
Een koers die ik zelf kies.
Ik zou vrij willen blijven
uit angst dat ik erna te veel verlies.
Was ik maar niet zo bang voor hoogte.
Dan doet het vallen minder pijn.
Toch lijkt het me geweldig
om zo vrij te mogen zijn.
Je vleugels uitslaan zoveel je kan.
Je door de wind mee laten zweven.
Even gewoon alles vergeten.
Wat zou dat een ervaring zijn.
De hoogte zelf bepalen.
Een koers die ik zelf kies.
Ik zou vrij willen blijven
uit angst dat ik erna te veel verlies.
Was ik maar niet zo bang voor hoogte.
Dan doet het vallen minder pijn.
Toch lijkt het me geweldig
om zo vrij te mogen zijn.
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Vrijdag, augustus 30, 2019 21:24 |
| Heel mooi gedicht, Willem. Van perspectief veranderen is altijd boeiend denk ik, hoewel de voeten op de grond dan weer een veiliger gevoel geeft. Gts Clarice | |
| Hans Winter: | Vrijdag, augustus 30, 2019 14:20 |
| evenzo de vogelhoge vrijheid aan den lijve beleven kan je worden gegeven in de sprong met het valscherm, de begeleider brengt je veilig weer neer (duosprong per parachute) hans |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, augustus 30, 2019 10:38 |
| Ik wens jou krachtige vleugels Willem om zoveel mogelijk van de vrijheid te kunnen genieten, dat voelt zo geweldig. Fijn gedicht om te lezen en zonnige dag. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, augustus 30, 2019 10:06 |
| kan tegenvallen Willem dat noemen wij dan heimwee th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 augustus 2019 | ||
| Thema's: | ||