Rode draad
Hij spreekt met de wind,
blaast woorden door kruinen
en kieren in mijn hoofd,
het huilen en gieren,
een storm die begint,
uit een punt van stilte
golft het geweld, het lawaai,
door mij onstuitbaar verder,
als een trein door mijn gedachten
rijdt hij als een rode draad,
ik ben enkel de passagier
die tussen de lijnen door leest,
mij gewillig laat ontvoeren.
© Rudi J.P. Lejaeghere
blaast woorden door kruinen
en kieren in mijn hoofd,
het huilen en gieren,
een storm die begint,
uit een punt van stilte
golft het geweld, het lawaai,
door mij onstuitbaar verder,
als een trein door mijn gedachten
rijdt hij als een rode draad,
ik ben enkel de passagier
die tussen de lijnen door leest,
mij gewillig laat ontvoeren.
© Rudi J.P. Lejaeghere
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, januari 18, 2020 18:02 |
| Heel mooi | |
| september: | Zondag, september 01, 2019 21:50 |
| Schitterend als rode draad en natuurschets. Ik vind het een erg mooi gedicht Om meermaals te lezen. | |
| teun hoek: | Zondag, september 01, 2019 14:04 |
| natuur bewust th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Rudi J.P. Lejaeghere | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2019 | ||
| Thema's: | ||