mijn en jou lippen lokken
Ik ben zo fragiel en breekbaar
Maar ook zo verliefd
En jou zo dankbaar
Mijn hart is gesorteerd
In jouw buikgevoel
Daar word die in waarde gewaardeerd
Ik had eerst het korte stokje
Maar uiteindelijk lok ik je
Mijn hart is nu mals
En niet meer een steenblokje
Nu dansen we samen
de nacht in in een wals
leg je hoofdje ten rust
met mijn mondje die je hoofdje kust
die je daarna op mijn schouders legt
mijn hart heeft jouw hart het uitgelegt
we zijn vertrokken
leg je lippen op mij
ze willen mijn lippen lokken
mijn stenen hart valt kapot
in duizend stukken blokken
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: Werner S | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2019 | ||
| Thema's: | ||