Kon het maar anders...
Ik lig op de grond
mensen staan te kijken
ik denk terug aan die leuke momenten
maar iets houdt me tegen
Ik lig op de grond
mensen staan te kijken maar doen niets
ze zijn bang
net zoals ik
bang voor de toekomst
bang voor wat er gebeuren zal
Ik lig op de grond
alles wordt wazig
Mensen staan nog steeds te kijken
Plotseling wordt alles zwart
pas nu besef ik
dat het leven veel te kort is...
mensen staan te kijken
ik denk terug aan die leuke momenten
maar iets houdt me tegen
Ik lig op de grond
mensen staan te kijken maar doen niets
ze zijn bang
net zoals ik
bang voor de toekomst
bang voor wat er gebeuren zal
Ik lig op de grond
alles wordt wazig
Mensen staan nog steeds te kijken
Plotseling wordt alles zwart
pas nu besef ik
dat het leven veel te kort is...
Reacties op dit gedicht
| Casperb: | Vrijdag, mei 31, 2002 20:11 |
| Het zijn van die dingen, waar je nadien blij om bent dat je eerder dan anderen aan dacht ... mooi gedichtje hoor ;) | |
| karin jansen: | Vrijdag, mei 31, 2002 19:48 |
| Ja, leven gaat veeeeel te vlug! aangrijpend gedicht |
|
| Ibex: | Vrijdag, mei 31, 2002 19:32 |
| mooi en aangrijpend | |
Over dit gedicht
| Auteur: kevin Bogaerts | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||