Na de dood
Ik maakte letters van schelpen
op een vlak stuk, vochtig zand
De letters net gezet blonken uit
in treffende onregelmatigheid
straalden van pure levendigheid
Wat wacht mij na dit leven
van mateloosheid en soberheid
Bestaat er wel een overkant
waar ´t dodenschip eens landt
men uitnodigend staat te zwaaien
Ik besloot na het noorden te lopen
tien minuten heen, dertien minuten terug
Er stond tegenwind en een jonge vrouw
zij had onder mijn schelpen ´T IS WAT
in een groot meisjesschrift geschreven
op een vlak stuk, vochtig zand
De letters net gezet blonken uit
in treffende onregelmatigheid
straalden van pure levendigheid
Wat wacht mij na dit leven
van mateloosheid en soberheid
Bestaat er wel een overkant
waar ´t dodenschip eens landt
men uitnodigend staat te zwaaien
Ik besloot na het noorden te lopen
tien minuten heen, dertien minuten terug
Er stond tegenwind en een jonge vrouw
zij had onder mijn schelpen ´T IS WAT
in een groot meisjesschrift geschreven
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Woensdag, oktober 09, 2019 14:48 |
| mooi | |
| Aquarel: | Woensdag, oktober 09, 2019 13:39 |
| Erg mooi gedicht. Liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Woensdag, oktober 09, 2019 13:31 |
| bijzonder th | |
| Will Hanssen: | Woensdag, oktober 09, 2019 12:24 |
| Mooi gedicht, heel beeldend geschreven.....ik zie het voor me en voel de wind | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2019 | ||
| Thema's: | ||