jouw stad
dit is jouw stad, wat ze ook zeggen
de stoeptegels zijn van jou
de ramen, de kleuren, de geuren
het bloed achter de ogen
de geboorte, het kind
elke straat, elke taal
deze plek is van jou
alleen van jou
jij bepaalt met wie je deelt
deze lucht is jouw adem
dit cement zijn jouw poriën
hier at je brood, dronk je verdriet
huilde je vreugde
deze horizon draagt jouw naam
hier liggen jouw ouders
hier wacht jouw steen
dit is jouw skyline
jouw handtekening
jouw stad,
was getekend
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, oktober 12, 2019 20:09 |
| Prachtig Iniduo. | |
| wijnand.: | Zaterdag, oktober 12, 2019 16:20 |
| Bijzonder heeft wel iets | |
| Clarice: | Vrijdag, oktober 11, 2019 21:22 |
| Mooi geschreven, de plaats waar je opgroeit vergeet je niet snel. Gts Clarice | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 11, 2019 09:51 |
| Rakend mooi gedicht zet je hier neer Iniduo met warme herinneringen. Wens je een mooie dag. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 11, 2019 09:41 |
| inderdaad heimwee nu elders vertoevend neem ok aan th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2019 | ||
| Thema's: | ||