Uitgeput

Ontroostbaar
En strevend naar
Mijzelf wetend
Dat het onuitwisbaar is

Nooit bewust
Mezelf zienend
De afgrond in

Ik put mezelf uit
Mijn levenslust
Kreeg ik terug
Met een fijnere energie

Weer terug in de
Zwarte energie
Van grijze zware
Ballast

Altijd bezig geweest
Wat gaat er gebeuren
Nu jaren later
Nog steeds aan het treuren

De zwaarte van mijn leven
Alsof mijn kaarsje is
Uitgebleven

Pijnlijk wist ik niet
Dat iedereen zeeft
Naar de waarheid van hun mond
Dolend in het leven
Van iets en niets

Geschreven door

artuurtje

Reacties op dit gedicht

artuurtje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Over dit gedicht

Auteur: artuurtje
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 15 oktober 2019
Thema's: [Bedrog] [Geloof] [Teleurstelling]