Dagen voorbij en nog steeds van mijn stuk.
Dagen maanden jaren heb ik gehouden van iets waar ik geen juiste naam heb voor kunnen vinden .

Zoveel heb ik in u dachten te zien.
Maar het was niet jij dat ik zag
Het was mijn liefde die ik zag , hoe ik jou zag .

Elke dag sta ik op ga ik slapen met deze pijn die ik mezelf heb aangebracht .
Ik heb hiervoor gekozen en ik zal ook hiervoor mijn eigen troost mogen wezen .

Alles heeft wel een reden zeggen ze
Wat ik allemaal deze jaren heb mogen verduren kwam jij ook nog met extra gewicht die niet mijn schouders maar mijn zwakke hart mocht verduren .

Jij wou mij alles besparen ?
Maar besparen heeft mij nu heel zuinig een les weten te vertellen .

Spaar je liefde voor jezelf want de dag dat ze je in een donkere put weten te gooien moet u lichtje hard genoeg schijnen om eruit te kunnen komen .