Mijn kleine vogel
Vlieg maar..
Sla je vleugels door de grijze flarden lucht,
zoek je weg door al die stapels wolken,
waar de regen, ooit tot dauw geborgen,
als een sluier voor je vlucht.
Vlieg,
en vind de zon.
Die goud verworven stralen,
laat ze al je dromen,
al de warmte voor je halen.
Vlieg,
mijn kleine vogel.
Koester meer dan ooit,
de zwoelte van de wind,
draai en wentel je waar ze alle,
bloesem van het leven heeft gerooid.
Vlieg,
tot waar de dag verglijdt,
in een flonkerend struweel,
zo'n donker lichte zee,
en neem me dan,
voor eeuwig,
met je mee..
-
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, oktober 25, 2019 20:36 |
| Schitterend. Mooi en vol liefde voor de kleine vogel in haar vlucht. Prachtig John. Fijn weekend gewenst. | |
| wytske: | Maandag, oktober 21, 2019 15:22 |
| Sluit mij aan bij reactie Aquarel | |
| Aquarel: | Maandag, oktober 21, 2019 11:52 |
| Wouw! Wat mooi... Liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Maandag, oktober 21, 2019 09:20 |
| schitterend , vol gevoel. th | |
| Anneke Bakker: | Maandag, oktober 21, 2019 09:16 |
| Ik ben er stil van John, zo mooi de hoop van het leven onder woorden gebracht, klasse. Fijne dag gewenst. Anneke |
|
| Roselynn: | Maandag, oktober 21, 2019 06:05 |
| Mooi begin vd dag! | |
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: John Kroos | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2019 | ||
| Thema's: | ||