Voor eeuwig jong
tussen de ouderen van morgen.
Voor eeuwig jong
geeft het leven aan tijd een gezicht,
voor eeuwig jong
vervult een ieder met eigen zorgen.
Maar over de waarheid wordt niemand ingelicht.

Over een plein klinkt een schreeuw.
Dat de eeuwigheid lijkt te verstoren.
Mensen staan voor even stil
bij het leven dat voorgoed lijkt te hebben
verloren. Voeten gaan in rijen vooruit.
Maar soms schuiven er twee voeten tussen uit.

Op een plein klinkt een gekrijs
die de eeuwigheid lijkt te verstoren.
Luchten zijn niet altijd grijs
als onder hen roze wolken worden geboren.
Voeten gaan in rijen vooruit.
Maar soms klinkt tussen hen een nieuwe stem heel luid.

Op een plein spelen kinderen een spel.
Die voor de eeuwigheid lijken te zijn geboren.
Het hinkelen haast hen wel,
omdat er geen tijd mag worden verloren.
Voeten verspringen bij iedere tel.
Maar vergeten hoe snel het voorbij is met hun spel.

Voor eeuwig jong
tussen de ouderen van morgen.
Voor eeuwig jong
geeft het leven aan tijd een gezicht
Voor eeuwig jong;
Perkament houdt zich verborgen.
Tot de tijd er zijn eigen blik op richt.