Handen zonder woord
handen zonder woord
je hand wenkte
de lach wees mij
het pad dat ik
nog had te gaan
in kleine bochten
was er oponthoud waar
zicht jouw perspectief
niet goed onderbouwde
op de gis en in
goed vertrouwen
spoedde ik mij voort
naar handen zonder woord
het duurde lang voor
ik jouw blik ontmoette
mijn bakens moest verzetten
toen jij mij warm groette
je opende een wereld die
ik anders nooit zou kennen
waarin ik eindelijk aan echte
menselijkheid mocht wennen
wil melker
27/10/2019
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zondag, oktober 27, 2019 21:08 |
| Mooi geschreven, Wil, sommige momenten in het leven zijn keerpunten, het gekke is dat je je daar op dat moment soms niet (genoeg) van bewust bent. Gts, Clarice |
|
| Will Hanssen: | Zondag, oktober 27, 2019 13:28 |
| Wat een prachtig gedicht Wil, fijn om te lezen |
|
| teun hoek: | Zondag, oktober 27, 2019 12:56 |
| warm en op handen gedragen th |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, oktober 27, 2019 08:51 |
| Een lach, een hand, een warme groet, hoe fijn is het als je zo iemand ontmoet, van harte toegewenst Wil en fijne zondag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2019 | ||
| Thema's: | ||