overjaren
het heden is aan mij verschenen,
in ‘t openbaar op een verloren moment
voor het raam in gespaarde ruimte,
het snelt zijn roest vooruit
zit onverstoorbaar
de toekomst op de huid
waar langs onvoltooide wegen
mijn foto in geheugen is vergleden
en alle huizen en straten
zijn verdwenen in boventallig land
dat ooit het heden
aan mij deed verschijnen
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Maandag, oktober 28, 2019 13:58 |
| veelal is boventallig land juist in huis en straat verdwenen. mooi gedicht th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2019 | ||
| Thema's: | ||