blauw bloed
blauw bloed
er lagen al wat lagen onder blauw bepareld gras
door duizend zangers en vervangers verlegen en
verloren in accoorden die verstilden in het was
verzonk in zeven telgen van rijmwit perkament
mijn bloedkorale vissers in nacht- en stormgedruis
om edikbrood en havenloze zwerverskampement
miljoenen trekken noordwaarts door kinderkogels
uit hun schulp en mailden naar de vaders dat water
uit een buisje en vlees en vis en boterkralen te
kust en kleur in schittering en schatering zodat
we dachten dat het mee zou vallen eenzaam en
verweesd en denk al aardig westers om eten en om
geur te swingen op wat hiphop en voorbij het odeon-
theater lagen al wat lagen over bloed bepareld as
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, november 03, 2019 12:31 |
| Een werkelijk heel mooi werk van uw hand wat uitnodigt tot herlezen. Fijne zondag gewenst. | |
| Hans Winter: | Dinsdag, oktober 29, 2019 18:37 |
| van blauw bloed in het ontbreken van gloed terechtgekomen, hoe houd je naar bleek algauw zo lauw opgenomen je ooit goede moed. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2019 | ||
| Thema's: | ||