Winteruur
Daar wandelde ze met haar hondje aan de lijn
Roepend ’t zal weeral rap donker zijn
Ja , het is weer  even wennen
Gaf ik haar groetend te kennen
ook voor de vogels riep ze me na
Nog net antwoordde ik geen ja
Voor de natuur verandert er niets
wat is dat nu voor iets
Winteruur of zomeruur  is daar niet gekend
De zon gaat op en onder op hetzelfde moment
Enkel voor zij die leven in een wereld van uren , minuten en seconden
Is dat uitgevonden
Daar zijn de dagen weer even  voor verstoord
Maar ze gaan er mee stoppen heb ik gehoord