Glinsterden zielepijn
glinsterden zielenpijn
druppels stroomden
droomden vroeger in
hun grijze ijle vlucht
glinsterden
de zielenpijn uit een
hoog bezwangerde lucht
de sluizen van
hemel stonden open
om alle zielen te dopen
voor even
weer helemaal alleen
in menselijk herkennen
zij gleden langzaam
versnellend er heen
de bekende plek
in koesterend contact
droogde tranen in
vervloeiende banen
tot ook de tijd van
jaarlijks samenkomen
hen niet meer bereikt
wil melker
02/11/2019
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, november 03, 2019 12:28 |
| Een heel mooi integer gedicht wat voelbaar is en raakt Wil. Ontroering en verstild en voelbaar in deze bijzondere dagen van herdenken en liefdevolle nagedachtenis. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, november 02, 2019 16:14 |
| Eens hoor je er zelf bij, en momt men samen om jou te gedenken, drogen zij koesterend hun tranen om jou. Mooi gerelateerd gedicht aan deze dag. Wens je een zonnig weekend Wil. Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, november 02, 2019 09:47 |
| in gedenken aan velen th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2019 | ||
| Thema's: | ||