Verdwenen
Verdwenen
het lijkt wel een raadsel
dat jij bent verdwenen
al maanden lang zelfs
niet éénmaal verschenen
het wachten duurt lang,
al blijf ik je zoeken
de kasten nog vol
met je hemden en broeken
misschien was het pech
en kwam je voorbij
een dag veel te druk
door omvangrijk karwei
of is door een toeval
je even ontgaan
dat wat ik verwacht had
zo mis werd verstaan
ik blijf op je wachten
jouw ruimte blijft vrij
vergeten ondenkbaar
en gaat nooit voorbij
Reacties op dit gedicht
| Johny Donovan: | Maandag, november 04, 2019 21:15 |
| fantastisch gedichtje met een pijnlijke aderlating blijkbaar! | |
| Gerardo: | Maandag, november 04, 2019 12:58 |
| Een moeilijk proces. | |
| Anneke Bakker: | Maandag, november 04, 2019 11:48 |
| Heel stil dit droef-mooie gedicht gelezen, blijf de herinneringen koesteren Waterval, die zijn opgeslagen in je hart. Wens je veel sterkte toe. Anneke |
|
| teun hoek: | Maandag, november 04, 2019 09:17 |
| intens , sterkte. th | |
