als een lappendeken
de bomen worden stiller
en tonen zich bloot
stralen warme tinten
in dikker wordende nevel
bladderen bedekken
de grijze straten
en zwarte aarde
als een lappendeken
de herfst grijs en kil
maakt mij stil
en laat mij denken
aan het leven
onstuimig en wreed
warm en kleurrijk
sluiers van wolken
donker en licht
de herfst toont
hoe het leven is
met haar ware
gezicht
christa
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Donderdag, november 07, 2019 07:27 |
| Erg mooi gedicht. Liefs, Aquarel |
|
| waterval: | Donderdag, november 07, 2019 01:15 |
| ja, de herfst bevat het allemaal … groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| september: | Woensdag, november 06, 2019 23:21 |
| Wat een mooi gedicht Christina. Om diep te laten bezinken. Prachtig. | |
| Clarice: | Woensdag, november 06, 2019 22:23 |
| Een woelig seizoen, soms heel guur maar ook schitterend mooi. Mooi gedicht,gts Clarice | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Woensdag, november 06, 2019 20:21 |
| de herfst predikt ook vergankelijkheid, ja. |
|
| Gerardo: | Woensdag, november 06, 2019 20:13 |
| Mooie vergelijking. De herfst is net zo veelzijdig als het leven zelf. | |
| Gerardo: | Woensdag, november 06, 2019 20:12 |
| Mooie vergelijking. De geest is net zo veelzijdig als het leven zelf. | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, november 06, 2019 19:51 |
| Mooi sfeerbeeld schets je hier Christa, we hebben toch af en toe een zonnetje gehad vandaag Dat het voor jou niet al te donker en grijs mag verlopen. Ik wens je veel licht en alle goeds en mooie avond. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2019 | ||
| Thema's: | ||