Het dubbele glas
het dubbele glas
zij heeft nu al
de lyriek van
een sopraan
ik bas mijn partij
daarvoor begon
ik onderaan
wij hebben
een koor met tal van
ontbrekende stemmen
maar door de
kracht van ons werk
staan wij samen sterk
we zijn niet elkanders
dissonanten daarvoor
hebben wij twee passanten
die boven de partituur
zitten te snuffelen en
met hun staart kwispelen
als huisorkest
speelt de straat het
dubbele glas is dat waard
hoog geëerd publiek
zijn de buren van de flat
hun gebonk stuurt ons naar bed
wil melker
12/11/2019
Reacties op dit gedicht
| wytske: | Dinsdag, november 12, 2019 14:21 |
| wat kan muziek toch veel vertellen, vrolijk dit | |
| teun hoek: | Dinsdag, november 12, 2019 11:15 |
| waardering is vaak moeilijk th | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, november 12, 2019 11:00 |
| Een koor van divers pluimage begrijp ik, zingen is gezond en van zingen wordt men blij. Daarom ga ik straks in het seniorenkoor als sopraan mijn partijtje zingen. Mooi gedicht Wil en ik glimlach om jouw humor. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2019 | ||
| Thema's: | ||