De aarde geeft niet meer dan die geen kan
Economie is het zuinig beheren
van onze middelen; grond,
grondstoffen, kapitaal en arbeidskracht.
Al deze elementen hebben we zelf in onze macht.
Tot de vragers de middelen overtreffen.
En wij te laat onze beperkte mogelijkheden beseffen.
Wij moeten met verstand kiezen.
Kiezen hoe wij wensen om te gaan
met de schaarse bronnen van het leven.
Hoe we ons geld wensen te besteden aan een zinvol bestaan.
Boren wij naar aardolie of naar gas?
Of plaatsen wij windmolens langs de stads as?
Automatiseren wij het hele arbeidsproces.
En zetten wij in de menselijke bijdrage het mes.
Hoe we ook kiezen bij de kleur van politiek;
de aarde geeft niet meer dan het kan geven.
De kiezer kan dan bepalen wat wij willen
voor een verder duurzaam samenleven
van onze middelen; grond,
grondstoffen, kapitaal en arbeidskracht.
Al deze elementen hebben we zelf in onze macht.
Tot de vragers de middelen overtreffen.
En wij te laat onze beperkte mogelijkheden beseffen.
Wij moeten met verstand kiezen.
Kiezen hoe wij wensen om te gaan
met de schaarse bronnen van het leven.
Hoe we ons geld wensen te besteden aan een zinvol bestaan.
Boren wij naar aardolie of naar gas?
Of plaatsen wij windmolens langs de stads as?
Automatiseren wij het hele arbeidsproces.
En zetten wij in de menselijke bijdrage het mes.
Hoe we ook kiezen bij de kleur van politiek;
de aarde geeft niet meer dan het kan geven.
De kiezer kan dan bepalen wat wij willen
voor een verder duurzaam samenleven
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Vrijdag, november 15, 2019 17:16 |
| Klopt, iedereen ziet dat in en velen staan te roepen voor het milieu en klimaat, maar wie wil er echt voor inleveren? Er worden inderdaad veel materiele 'noden' gecreëerd, met minder gaat het ook. Gts, Clarice |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, november 15, 2019 11:17 |
| Het zit ook in de aard van de mens, hebben en dan meer en nóg meer, nooit genoeg. Goed verwoordt Willem. Neem genoegen met een zonnige dag, dat wens ik je toe. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, november 15, 2019 09:17 |
| wij begeren teveel en de menselijkheid raakt uit zicht th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2019 | ||
| Thema's: | ||