Ontluikend:
Ontluikend:
't Duurde wel even vooraleer ik
jou in mijn gedachten kon situeren,
'k hoor hierbij een vreemd geruis,
je zender hoort in werkelijkheid in
deze harde wereld niet thuis.
Ik ben zeker niet kwaad op jou
en blijf je ten volle respecteren,
er zit immers nog zoveel goeds in jou,
dat kan ik, noch kunnen anderen
onmogelijk negeren.
Je hebt me ook al héél wat bijgebracht,
wat ik eigenlijk niet zo had verwacht,
jouw ogen hebben me geheimen verteld,
vooral hoe je persoonlijkheid en
karakter zijn samengesteld.
Daarom bouwt mijn dankbaarheid
dit kleine gedicht, 't is enkel en alleen
voor jou geschreven, als uitloper
van elk moment dat we tezamen als
vrienden reeds mochten beleven.
(dvp)
't Duurde wel even vooraleer ik
jou in mijn gedachten kon situeren,
'k hoor hierbij een vreemd geruis,
je zender hoort in werkelijkheid in
deze harde wereld niet thuis.
Ik ben zeker niet kwaad op jou
en blijf je ten volle respecteren,
er zit immers nog zoveel goeds in jou,
dat kan ik, noch kunnen anderen
onmogelijk negeren.
Je hebt me ook al héél wat bijgebracht,
wat ik eigenlijk niet zo had verwacht,
jouw ogen hebben me geheimen verteld,
vooral hoe je persoonlijkheid en
karakter zijn samengesteld.
Daarom bouwt mijn dankbaarheid
dit kleine gedicht, 't is enkel en alleen
voor jou geschreven, als uitloper
van elk moment dat we tezamen als
vrienden reeds mochten beleven.
(dvp)
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, november 28, 2019 19:46 |
| Gevoel goed weergegeven |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, november 28, 2019 10:55 |
| vrienden zijn de bloemen langs je levensweg, lag ik eens ergens. |
|
| teun hoek: | Donderdag, november 28, 2019 09:36 |
| trouw . th | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, november 28, 2019 09:05 |
| Koester die ontluikende vriendschap want ze is kostbaar. Heel mooi gedicht. Fijne dag gewenst. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dvp |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2019 | ||
| Thema's: | ||