Een lichte vleug
een lichte vleug
ik streelde
warme huid
waarop haartjes
zacht donsden
er was een
lichte vleug
die ondeugd
responsde
in tegendraads
bewegen gaf
huid mij
haar zegen
de lach werd
geboren in
sporen die
wij gingen
het onbekend
terrein voelde
veilig warm en
ontspannen fijn
in elkaar
toebehoren
klonken al zachtjes
hemelse koren
wil melker
29/11/2019
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Vrijdag, november 29, 2019 17:05 |
| een warm samen zijn .th | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Vrijdag, november 29, 2019 15:48 |
| lichamelijke zinnen moeten we niet verwarren met hemels minnen. aards en hemels is wel een groot verschil. | |
| dvp: | Vrijdag, november 29, 2019 14:13 |
| Had ik maar de gave om op zo'n manier te schrijven. | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, november 29, 2019 11:47 |
| Diepzinnige ondeugd betekent met vleugjes genieten van de liefde. En ik glimlach terwijl ik lees. Mooie dag verder. Anneke |
|
| Compostje: | Vrijdag, november 29, 2019 10:52 |
| Wat een mooi innig en intiem moment. Zo mooi geschreven. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2019 | ||
| Thema's: | ||