mijn rodenneuzendag kreet
Ik ben mijn eigen identiteit vuilpratende ras
Die je beter eigenhandig vergast
iemand die zich nooit overklast
die het geld van de staat verpatst
Ik ben dat laatste vlekje op je das
Dat niet proper te krijgen is
Die je op straat beter diss
Of laat verdwijnen
Zodat mijn identiteit helemaal is uitgewist
Of je probeerd mij te kleineren
Met getrokken geweren
Zodat ik op alles kan smeken en zweren
En je roept dan maar Het zal je leren
Doe het je kan het altijd proberen
Vroeg of laat gaat alles allermeren
Probeer mij maar van je stoep te keren
Proper krijg je het nooit
Want ik ben die uitschot nog voor je dood
De nog overgebleven kloot
Ik en mijn praatjes zo stoer
Liggend neergehaald op de vloer
Smeek mij een hand boven
Een uitstel voor een graf of een oven
Ik heb niks meer om in te geloven
Graaf dieper in mijn donker verleden
Waar de drugs voor mij inleefde
En waar ik boven mijn lichaam zweefde
Waar er op mijn wonde
een korst bleef kleven
zo erg ben er nog niet van genezen
maar mijn draad blijft nog zeven
totdat de lichten
mijn ogen gaan negeren
zal ik blijven smeken
voor het overleven
in dit bedorven leven
Die je beter eigenhandig vergast
iemand die zich nooit overklast
die het geld van de staat verpatst
Ik ben dat laatste vlekje op je das
Dat niet proper te krijgen is
Die je op straat beter diss
Of laat verdwijnen
Zodat mijn identiteit helemaal is uitgewist
Of je probeerd mij te kleineren
Met getrokken geweren
Zodat ik op alles kan smeken en zweren
En je roept dan maar Het zal je leren
Doe het je kan het altijd proberen
Vroeg of laat gaat alles allermeren
Probeer mij maar van je stoep te keren
Proper krijg je het nooit
Want ik ben die uitschot nog voor je dood
De nog overgebleven kloot
Ik en mijn praatjes zo stoer
Liggend neergehaald op de vloer
Smeek mij een hand boven
Een uitstel voor een graf of een oven
Ik heb niks meer om in te geloven
Graaf dieper in mijn donker verleden
Waar de drugs voor mij inleefde
En waar ik boven mijn lichaam zweefde
Waar er op mijn wonde
een korst bleef kleven
zo erg ben er nog niet van genezen
maar mijn draad blijft nog zeven
totdat de lichten
mijn ogen gaan negeren
zal ik blijven smeken
voor het overleven
in dit bedorven leven
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zaterdag, november 30, 2019 16:28 |
| ,n Kreet om hulp?. IK wens je alle goeds en sterkte. Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, november 30, 2019 16:01 |
| gewoon anders doen en denken th | |
| Aquarel: | Zaterdag, november 30, 2019 08:21 |
| In mijn ogen kleineer je jezelf, maar ieder mens is waardevol. Ook jij. Ik wens je een fijne dag. Liefs, Aquarel |
|
