Sterven:
Sterven:
’t Is moedig zijn, ook al doe je
anderen hierbij ontzettend verdriet,
tot op het allerlaatste ogenblik ze toch
blijven liefhebben, ze alles vergeven,
en denken “ik vergeet jullie niet”.
’t Is met of zonder veel woorden
edel en waardig afscheid van mekaar
trachten te nemen, al lukt dit soms niet,
ofwel rustig de ogen te sluiten, zodat men
je innerlijk verborgen pijn en leed niet ziet.
’t Is proberen te begrijpen dat sterven
slechts zich voorbereiden is tot een
tijdelijk zichtbaar ontbreken, niets anders
is dan een kortstondig van elkaar wegdrijven,
en dit voor ‘t eeuwig en gelukkig samenblijven.
(dvp)
’t Is moedig zijn, ook al doe je
anderen hierbij ontzettend verdriet,
tot op het allerlaatste ogenblik ze toch
blijven liefhebben, ze alles vergeven,
en denken “ik vergeet jullie niet”.
’t Is met of zonder veel woorden
edel en waardig afscheid van mekaar
trachten te nemen, al lukt dit soms niet,
ofwel rustig de ogen te sluiten, zodat men
je innerlijk verborgen pijn en leed niet ziet.
’t Is proberen te begrijpen dat sterven
slechts zich voorbereiden is tot een
tijdelijk zichtbaar ontbreken, niets anders
is dan een kortstondig van elkaar wegdrijven,
en dit voor ‘t eeuwig en gelukkig samenblijven.
(dvp)
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Woensdag, december 04, 2019 16:37 |
| Herkenbaar soms zo moeilijk begrijpbaar ook moeilijk om iemand te vergeven die je ontzettend veel verdriet heeft gedaan dat vraagt moed ik heb ooit zo een relatie gehad die me veel verdriet gedaan heeft ik heb haar dat ook vergeven maar het drong niet door in haar en dat is jammer dan maar jou vind ik dat bijzonder dapper samen gebleven zijt tot op het laatste heel mooi van jou |
|
| teun hoek: | Woensdag, december 04, 2019 15:34 |
| intens th | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, december 04, 2019 12:55 |
| Hier sterven en 'daar'opnieuw geboren worden misschien in een andere hoedanigheid. We zullen het zien dat geloof ik vast. Wens je een zonnige middag en dank voor dit hoopvolle gedicht DVP. Anneke |
|
| Hans Winter: | Woensdag, december 04, 2019 10:47 |
| wie weet wat er van ons worden kan in een andere ordening van ruimte en tijd als was het thuis bevrijd. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dvp |  
|
|
| Gecontroleerd door: dvp | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2019 | ||
| Thema's: | ||