Er was eens een klein land dat geplaagd
werd met berichten over zure regen.
De Hemel was helder.
Iedereen sprak over het broeikaseffect.
Dan weer over een gat in de ozonlaag.
Het landje vreesde voor zure regen
Opwarming van de aarde
Klimaatverandering.
Toch was de lucht helder.
Ze lieten bossen kappen in landen heel ver weg.
Om lekker te kunnen opstoken.
Ze lekten SF6 op de grond en in de zee.
De molentjes draaiden met alle winden mee.
De daken schitterden heerlijk in de zon.
En het milieu verslechterde in de landen heel ver weg.
Maar zij zagen het niet want zij
keken angstig naar de lucht
naar de grond en de zee.
Ze durfden niets meer te doen.
Toch was de hemel nog steeds helder
de grond schoon.
Maar ze werden arm.
Zij probeerden aan de temperatuurknop te draaien
Maar het hielp niet.
De hemel bleef nog steeds helder.
De grond nog steeds schoon.
De zee laag.
En ze leefden nog lang en ongelukkig.
En de hemel was helder
Maar nu niet meer zo schoon.

Aad van der Klaauw