Avondgroet:
Avondgroet:
Een rode avondgloed kuste
de aarde stilletjes goede nacht,
hij bracht me een rustige groet
doorheen al zijn kleurenpracht.
Zo werd mijn ziel ingegeven om
eventjes naar m’n liefste toe te gaan,
beschroomd ben ik naar binnen gegaan,
en voor haar mooie foto blijven staan.
Ik heb met veel trots en heimwee
een zoveelste maal naar haar, het
lichtje, en de fleurige roosjes gekeken,
‘k zal met dit verleden nooit breken.
(dvp)
Een rode avondgloed kuste
de aarde stilletjes goede nacht,
hij bracht me een rustige groet
doorheen al zijn kleurenpracht.
Zo werd mijn ziel ingegeven om
eventjes naar m’n liefste toe te gaan,
beschroomd ben ik naar binnen gegaan,
en voor haar mooie foto blijven staan.
Ik heb met veel trots en heimwee
een zoveelste maal naar haar, het
lichtje, en de fleurige roosjes gekeken,
‘k zal met dit verleden nooit breken.
(dvp)
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Zaterdag, december 07, 2019 11:45 |
| Mooi deze | |
| Will Hanssen: | Donderdag, december 05, 2019 18:25 |
| Bijzonder mooi en liefdevol geschreven |
|
| teun hoek: | Donderdag, december 05, 2019 15:17 |
| liefde die verdiept blijft groeien th moeilijke maand |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, december 05, 2019 12:53 |
| Mooi warm verwoord | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, december 05, 2019 09:19 |
| Heel mooi en integer gedicht DVP, fijn om te lezen. Voor jou een warme ochtendgroet. Anneke |
|
| Hans Winter: | Donderdag, december 05, 2019 06:15 |
| zo ziels... moge het verwoord ook door te geven zo te willen wezen zijn. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dvp |  
|
|
| Gecontroleerd door: dvp | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2019 | ||
| Thema's: | ||