rode sluier
rode sluier
onder de rode sluier van het middenaardestof
krijst een jonge dolleman met de ogen dof
hij verloor bestemming en doolde eenzaam
in moddersteden vol met glitterzwervers
maakte duizend koninginnen met bijenogen
het gebombardeerde hof om als een idolate
oproerkraaier zijn verwarde idealen
die te boek stonden in zijn aldoor denkend
brein dat het allemaal door zijn hoogvoelend
inzicht de samenzweringen op zou lossen en
het tij zou keren om bewustwording van de
gemorfinieerde stervelingen die de schouders
lieten hangen en als werksters van zijn honing-
zoete dromen met de schrik vrij zouden komen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2019 | ||
| Thema's: | ||