duizend kreten
duizend kreten
spiegelend de vele woorden aan het late
avondrood comprimeer ik de vermoeidheid
in een korte ademstoot die de herders in
de dalen schapen uit het vuil doet halen
verstrikt in wonderlijke verhalen van altijd
af te dwalen - daar glanst weer een ster
boven sprankelend vuur en de geur van thora
en profeten worden levend in dit onbevangen
uur - duizend kreten overstemmen dit
weerkaatsen en bazuinen schallen door het
sterrendak - morgen is weer net zo heftig in
het tijdelijk ongemak van eens en altijd willen
wonen op verschroeide aarde - opnieuw herbouwend
uit woorden die men dan bijeen vergaarde
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zaterdag, december 14, 2019 14:01 |
| De duizend kreten zo mooi in dit gedicht verwoordt. Fijn weekend wens ik je. Anneke |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Zaterdag, december 14, 2019 14:00 |
| https://pietpaardenkoopergedichten.jouwweb.nl/ |
|
| dvp: | Zaterdag, december 14, 2019 10:08 |
| Prachtig! | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2019 | ||
| Thema's: | ||