Alleen
Alleen.
Zittend in mijn zetel.
Flikkeringen van vlammetjes van kaarsen.
Zacht heen en weer.
Een zachte warme gloed.
Alleen dwalend in gedachten.
Starend.
Tranen zoeken zich zachtjes een weg.
Helemaal alleen.
In mijn hoekje.
Zittend in mijn zetel.
Flikkeringen van vlammetjes van kaarsen.
Zacht heen en weer.
Een zachte warme gloed.
Alleen dwalend in gedachten.
Starend.
Tranen zoeken zich zachtjes een weg.
Helemaal alleen.
In mijn hoekje.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zaterdag, december 21, 2019 09:14 |
| Hier brandt ik ook een kaarsje, waarbij mijn gedachten uit gaan naar jou, en anderen die eenzaam zijn. Opdat het licht en wat warmte uitstraalt. Weet dat je niet alleen bent. Veel mensen zijn eenzaam. En vaak zijn dan juist deze dagen extra zwaar. Daarom brandt mijn lichtje. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mysterious | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2019 | ||
| Thema's: | ||