Als een zeepbel
Zo fragiel,
teer,
zwevend,
levend,
in die flinterdunne tijd.
Als een zeepbel.
Spiegelend met kleuren,
draait het om de hoop,
waar de sterkte van haar spanning,
in vergankelheid,
verglijdt..
Zie mijn dromen,
heel mijn ziel,
die ik in het houden,
van mijn wezen,
heb gedeeld.
Traag gaat de laatste kering,
de grootste hoogtes,
heb ik in de dalen,
vaak bereikt.
De wind verspreidt,
en droeg geduldig,
maar heeft dit spel,
natuurlijk,
uitgespeeld..
-
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Dinsdag, december 24, 2019 15:21 |
| Bijzonder mooie beeldende taal. |
|
| Yellow: | Maandag, december 23, 2019 12:34 |
| Rakend dit, sterkte | |
| Anneke Bakker: | Maandag, december 23, 2019 10:34 |
| Het fragiele , het tere van dit gedicht raakt me John, zó mooi. Zonnige groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Maandag, december 23, 2019 10:14 |
| sterkte th | |
| Aquarel: | Maandag, december 23, 2019 07:45 |
| Indrukwekkend mooi... Liefs, Aquarel |
|
| Stroejaro: | Maandag, december 23, 2019 06:31 |
| Wauw, wat mooi geschreven. Prachtig. | |
| Roselynn: | Maandag, december 23, 2019 06:04 |
| Mooie fragiele woorden... Teer als een mensenziel Mooi begin van de dag.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: John Kroos | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2019 | ||
| Thema's: | ||