Hoor de klokken galmen.
Voel hoe alles resoneert,
hoe een boom zich mengt met psalmen,
wat de kerst mis ons steeds leert.
Vrede,
wederzijds begrip.
Traag stroomt de mensenmassa.
Als een golf die zichzelf leegt,
langs de fel verlichte ramen,
wordt de kribbe nog een lichtjesfeest.
Ik loop op asfalt,
maar krijg geen vaste grip,
op de onderhuids geplaatste,
sfeer kasseien,
krijgt zelfs Dickens,
geen respijt.
Om een sprookje,
zo te maken,
dat de voorspoed,
ook als vrede,
hier gedijt..
-
Dirk Hermans: | Woensdag, december 25, 2019 19:57 |
Heel mooi |
|
Hans Winter: | Woensdag, december 25, 2019 18:13 |
open gebroken geloven is er ten diepste gezien in vertrouwen gegrond gaan bouwen aan wat niet eens hoger op komend is. mis in meer dan gemis. hans |
|
teun hoek: | Woensdag, december 25, 2019 14:20 |
mooi th | |
Anneke Bakker: | Woensdag, december 25, 2019 08:39 |
Prachtig kerstgedicht John, hoor hier de kerstklokken luiden. Wens je fijne feestdagen met warme groet. Anneke |
|
Aquarel: | Woensdag, december 25, 2019 08:15 |
Een sprookje van vrede, daar wil ik graag in geloven. Fijne kerstdagen. Liefs, Aquarel |
|
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: John Kroos | ||
Gepubliceerd op: 25 december 2019 | ||
Thema's: |