mijn zuivere onschuld
Ik wil baden In genade
Van al mijn daden
En groeien in grotere zaden
Vragen om aandacht
Mij afvragen wat ik verwacht
Het afzweren van macht
Positief in de ochtend zijn
Van een stormende nacht
In al mijn eerste ochtend pinken
Wil ik uit mijn traan bezinken
Het opdrinken
In plaats van erin te verdrinken
Alles naar de bodem laten wegzinken
Vechten tot het laatste water is weggespoeld
Tot ik mijn verdriet niet meer met tranen voed
En dat de leegte wordt gevuld
Tot het terug goed voelt
En doorleef met geduld
Tot mijn zuivere onschuld
Reacties op dit gedicht
| Smj2016: | Woensdag, december 25, 2019 21:40 |
| Ik hoop het met jullie mee ,fijne kerstdagen liefs samantha | |
| Rovera: | Woensdag, december 25, 2019 21:03 |
| Ik wens je toe dat dat gebeurt en een dikke knuffel van mij!volgens verdien je geen verdriet,ik hoop dat de reden vj verdriet opgelost word! | |
| Hans Winter: | Woensdag, december 25, 2019 20:45 |
| juist doorheen je leed klink je o zo zuiver te vinden. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: Werner S | ||
| Gepubliceerd op: 25 december 2019 | ||
| Thema's: | ||