Winterkoninkje
Bijna altijd laag bij de grond
bij valavond
zie ik hem in het kreupelhout
waar hij zo van houdt
Springend schokkend van takje naar takje
in zijn bruine pakje
met het staartje steevast omhoog gewipt
komt hij overal doorheen geglipt
om dan laag bij de grond in rechte lijn
te vliegen naar ander terrein
Met trillende vleugels
snort hij rakelings over de lage heuvels
om daar eveneens te snoepen van kleine beestjes
want ook voor hem zijn het eindejaarsfeestjes
Wat hogerop zingt hij heel soms zijn liedje
altijd hetzelfde melodietje
met zijn typische trillertje in het midden
lijkt hij dan even te bidden
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Zaterdag, december 28, 2019 18:53 |
| Zomaar elke dag opnieuw een wondertje met vleugels...gratis en voor niks. Zo mooi! |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, december 26, 2019 22:31 |
| Knap neergezet | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, december 26, 2019 15:05 |
| Dan fluit hij zijn eigen melodietje het kerstliedje'komt allen tezamen', geniet van dit natuurgebeuren. Fijne middag wens ik je. Anneke Leuk gedaan Compostje, |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, december 26, 2019 14:17 |
| mooi verdicht |
|
| teun hoek: | Donderdag, december 26, 2019 14:09 |
| samen met de roodborst een tuingenoegen . geniet ervan th |
|
| Aquarel: | Donderdag, december 26, 2019 13:37 |
| Mooi beschreven. Om even van mee te genieten. Fijne tweede kerstdag. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Compostje |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 december 2019 | ||
| Thema's: | ||