Schrijven om het schrijven,
om te praten in de stilte,
van een uitgesproken woord.
Waar accenten nadruk vragen,
en de klemtoon,
in het voelen ligt.
Waar het landschap,
van je spectrum,
jou die eindes,
als een deelbaar stukje,
van je eigen wereld,
dicht.
In die zin,
in die, zo eigen,
lijn,
daar wil ik,
voor eeuwig,
altijd,
zelf zijn..
-
teun hoek: | Woensdag, januari 08, 2020 13:56 |
moet lukken toch th | |
Hans Winter: | Woensdag, januari 08, 2020 10:55 |
zij aan zij woord om woord waarin het vorige nog verder worde gehoord, ten einde zo vrij bekoord te zijn. groetje, hans |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, januari 08, 2020 08:31 |
In dat landschap hoort er stite te zijn om het woord te kunnen horen, waar de klemtoon valt om jezelf te kunnen zijn. Heel mooi en rakend werk John. Warme groet en fijne dag. Anneke |
|
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: John Kroos | ||
Gepubliceerd op: 08 januari 2020 | ||
Thema's: |