Afscheid
De onverwachte stilte
daalde neer
Grijs gesluierd
donkere nacht
het koude zwijgen
wacht
Een rood ontloken
roos
bloeit in gedachten
eindeloos
en eens zien wij
jou weer
Reacties op dit gedicht
| wytske: | Donderdag, januari 09, 2020 13:54 |
| Het voelt alsof je in een dot watten woont, sterkte de komende tijd | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, januari 09, 2020 07:23 |
| Heel bijzonder verwoord mooi die verbondenheid er is al is er een onverwachte stilte die verbondenheid zal altijd blijven | |
| Hans Winter: | Donderdag, januari 09, 2020 02:03 |
| een rode stip in de grote grauwe mist behoudt het nabij getrouw geboden vergezicht. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||