Ik denk
Ik denk grijze wolken wit
grijs verloopt de dag
daarom geef ik hem in gedachten kleur
en denk grijze wolken wit
als ik sta op bedachte groene plavuizen
blaas zeepbellen naar de wind
en geef ze bloemen aan de bellen mee
dan waan ik mij in een geheime tuin
omringt door zoete geuren
daar waar vlinders fladderen
van bloem naar bloem
zie enkel maar kleur en fleur
alleen dat duurt maar even
ben weer terug in de werkelijkheid
even droomde ik weg
in dromen met ogen open
dan sta ik op en denk
ach dit duurt ook niet eeuwig
dit is maar tijdelijk
christa
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, januari 09, 2020 21:20 |
| Zeer mooi neergezet | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, januari 09, 2020 18:37 |
| Jij droomt een sprookje Christa, maar dromen komen meestal niet uit. Nog even en dat staat je tuin er weer kleurrijk bij , nog even geduld , ik heb de narcissen al zien bloeien. Mooi dit en dankjewel dat je het met ons wilde delen. Fijne avond gewensd. Anneke |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, januari 09, 2020 17:55 |
| alles op dit ondermaanse is tijdelijk, zelf tijd is tijdelijk. | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||