in vogelvlucht
in vogelvlucht
tijden zijn in vogelvlucht voorbij de einder
getrokken om daar waar in feite niemand
is te verlangen naar herkomst en het
aanstaande wat zieners en profeten
indringend voor ons allen hebben nagelaten
hoewel het meerderdeel er niet van weten
wil tot hun eigen nadeel en eeuwig
"had ik maar" en dan bij terugkeer van
het gevleugelde woord kan een mens
ontdekken dat het er toch een keer
van komen zal dat elk mens op aarde en
tussen de sterren huis en capsule ontvlucht
en wijst naar de opengescheurde hemel
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, januari 13, 2020 19:42 |
| Mooi | |
| teun hoek: | Zondag, januari 12, 2020 15:11 |
| we richten ons er op th |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, januari 12, 2020 14:52 |
| Het blijft een mooi gedicht en het herlezen zeker waard. Zonnige groetpieter Christiaan. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||