Kangoeroe
Ik nam een hond in huis, 't is waarlijk een scharminkel
geen stamboom of herkenbaar ras, onvindbaar in een winkel
ze is niet jong meer, bijna tien, maar levendig en schrander
krijgt korrels thuis, van haar dieet, maar bedelt op een ander
nu blijkt dat ze schijnzwanger is, en met een nestgedrag
de dierenarts verteld me dat haar speelgoed niet meer mag
zo heb ik al een beer verstopt, en een plastieken kip
toch vond ze nog een kangoeroe, die ligt nu in haar krib
ze houdt me in de gaten, en haar “kind” blijft nu bij haar
ik kan het niet meer stelen, want dat valt me véél te zwaar
dat is waarschijnlijk zeker niet het allerbest idee
maar weet je wel, zo'n kangoeroe , wat doe je daar dan mee
wijnand.: | Maandag, januari 13, 2020 17:11 |
Sterk gedicht | |
Anneke Bakker: | Maandag, januari 13, 2020 13:23 |
Ze ziet het waarschijnlijk als 'haar kind', nou ja dat neem je ook niet zomaar af, toch? Ik glimlach om dit leuke gedicht Waterval. Fijne middag. Anneke |
|
wytske: | Maandag, januari 13, 2020 09:58 |
Och jee ja daar zit je dan mee. Gewoon zo laten maar zou ik zeggen, gaat wel weer over. Erg leuk dit gedicht | |
teun hoek: | Maandag, januari 13, 2020 09:33 |
leuk th | |
Aquarel: | Maandag, januari 13, 2020 07:33 |
Ach jee, ja, ze zal haar kangoeroe pupje bij zich willen houden. Liefs, Aquarel |
|
pieter christiaan paardenkooper: | Maandag, januari 13, 2020 06:47 |
lekker mee laten spelen. |
|
Auteur: waterval | ||
Gecontroleerd door: waterval | ||
Gepubliceerd op: 13 januari 2020 | ||
Thema's: |