Ouderdom.
Het raakt je bijna
dubbelzijdig
fysiek , zeker in jouw relatieband
waarin familie
dierb’re vrienden
verdwijnen uit jouw zichtbestand .
Niet eenzaam noch
’t gevoel te zijn verlaten
meer een verstoorde toonmelodie
die rond zong
in je daagse leven
’t gevoel : ‘k heb alles onder de knie.
Dat is niet meer, de
ander is weg gevallen
gesprekken , bezoeken, zijn versmald
die beperktheid
stilt het verleden
dat diep nu in het heden knalt.
Je rijdt langs de
bekende panden
waar je geregeld binnen kwam.
Nu kil en koud
dat onbestemde
dat alle warmte van je nam.
Je bent nog saam
dat is geweldig
beseft wel de fragiele draad
waaraan jouw leven
is opgehangen
langzaam in zelfde richting gaat.
Geen somberheid
wel constatering
de tijd kent een beperkt traject
geniet dankbaar nu
de dagen waarin
jouw zijn is uitgerekt.
th