de nacht draagt zwijgen
brengt het van de ene naar de andere
ik val door de handen van taal
neem een foetushouding aan
en probeer te slapen
onder deze enorme inktzwarte hemel
maar de woorden die ik liefheb
zwijgen nooit, spreken uit mijn verzen
met de stem van iemand
die op de koude aarde
zijn hand ophoudt
stom op een aalmoes wacht
sunset 17-01-2020