19 januari 2020
Lieve mams,
Morgen zou je jarig zijn en 68 jaar zijn geworden.
Zo’n lange tijd bijna 15 jaar (april 2020) zonder jou, het is gewoon niet in orde.
Een lieve, zorgzame vrouw, die veel liefde had te geven.
Gewoon te kort heb je mogen leven.
Vandaag is je kleinzoon al weer 10 jaar.
Zo’n vrolijke en lieve knul, hij zou je flink knuffelen, zo waar.
Je kleindochter wordt dit jaar 15.
Een mooi en gevoelig meisje, waar je trots naar zou omzien.
Je zoon werkt hard en tennist nog steeds graag.
Wat heb je een wedstrijden en trainingen gezien vroeger, elke week verliep zo gestaag.
Wij hebben ook een nieuwtje, wij hebben weer een hondje.
Je weet wel die rimpel, lieve goedzakken, met een wiebelend kontje.
We zijn voor de 3e x paps en mams geworden van een hondje uit de opvang.
Een warme aanvulling van onze relatie en hopelijk genieten we gedrieën nog lang.
Ik zou je nog steeds elke dag kunnen bellen.
Je vertellen dat ik je mis, nodig heb en gewoon over alles vertellen.
Ik doe dat nu zachtjes en ik weet dat je me hoort en begrijpt.
Ik voel je kracht en liefde, waarbij mijn hart soms samen knijpt.
Denk aan mij, zoals ik was en zoals jij wilde hoe ik zou zijn.
Ik heb echt naar je geluisterd dat jij dat niet meer elke dag kunt zien doet me pijn.
Eens knuffel ik je weer en zeggen wij keer op keer “ik houd van je” hardop.
Zonder dat gevoel is er geen leven en hoop alleen maar getob.
Liefs je dochter Miriam