Dicht bij elkaar
Fluisterende wind, rollend
over kabbelend, opspattend water
onze handen samenkomend
in ontelbare bewegingen
de zon op het water
ogen verdwalend in de eeuwigheid
licht schijnend boven de grillige rotsen
verlangend naar tederheid
ademtocht na ademtocht
lijkt te verdwijnen
als onze sluimerende
liefde in de diepte van de zee
laat ons niet verzwijgen
dat de wind steeds nader komt
het enige dat ik wil
is dat we dicht bij elkaar zijn
over kabbelend, opspattend water
onze handen samenkomend
in ontelbare bewegingen
de zon op het water
ogen verdwalend in de eeuwigheid
licht schijnend boven de grillige rotsen
verlangend naar tederheid
ademtocht na ademtocht
lijkt te verdwijnen
als onze sluimerende
liefde in de diepte van de zee
laat ons niet verzwijgen
dat de wind steeds nader komt
het enige dat ik wil
is dat we dicht bij elkaar zijn
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Donderdag, januari 23, 2020 16:38 |
| mooi | |
| wijnand.: | Donderdag, januari 23, 2020 13:07 |
| Mooi | |
| teun hoek: | Donderdag, januari 23, 2020 10:54 |
| liefdevol th | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, januari 23, 2020 10:36 |
| poëtisch beeld schets je ons |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rien de Heer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||